Eπιστήμονες εφηύραν σωματιδιο οξυγόνου που αν ενεθεί, μας επιτρέπει να ζήσουμε
χωρίς αναπνοή
Μια ομάδα επιστημόνων στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης έχουν εφεύρει αυτό που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά επιτεύγματα των τελευταίων ετών. Έχουν σχεδιάσει ένα μικροσωματιδιο που μπορεί να εγχυθεί στην κυκλοφορία του αίματος ενός ατόμου και μπορεί γρήγορα να οξυγονώνει το αίμα τους. Αυτό λειτουργεί ακόμη και αν η ικανότητα να αναπνέει έχει περιοριστεί, ή έχει αποκοπεί εντελώς.
Το εύρημα αυτό έχει τη δυνατότητα να σώσει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο. Τα μικροσωματίδια μπορούν να κρατήσουν ένα αντικείμενο ζωντανό για μέχρι 30 λεπτά μετά από αναπνευστική ανεπάρκεια. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας ένεσης στις φλέβες των ασθενών. Αφού εγχυθεί, τα μικροσωματίδια μπορούν να οξυγονώνουν το αίμα κοντά σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό έχει αμέτρητες χρήσεις, καθώς επιτρέπει να συνεχίζεται η ζωή, όταν το οξυγόνο είναι απαραίτητο, αλλά δεν είναι διαθέσιμο. Για το ιατρικό προσωπικό, αυτός είναι αρκετός χρόνος για να αποφευχθεί ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής ή μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλο όταν το οξυγόνο περιορίζεται ή διακόπτεται σε ασθενείς.
Ο Δρ John Kheir, ο οποίος ξεκίνησε την πρώτη μελέτη, εργάζεται στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης του Τμήματος Καρδιολογίας. Του ήρθε η έμπνευση γιαυτο το φάρμακο το 2006, όταν είχε ένα κορίτσακι προς θεραπεία στη Εντατικήέπασχε από βαρειάς μορφής πνευμονία. Εκείνη την εποχή, η κοπέλα δεν είχε σωλήνα αναπνοής, όταν τη ίδια στιγμή υπέφερε από πνευμονική αιμορραγία. Αυτό σημαίνει ότι οι πνεύμονες της είχαν αρχίσει να γεμίζουν με αίμα, και που τελικά οδήγησε σε καρδιακή ανακοπή. Οι γιατροί χρειάστηκαν περίπου 25 λεπτά για να αφαιρέσουν αρκετό αίμα από τους πνεύμονες της για να μπορέσει να αναπνεύσει.. Ο εγκέφαλος του κοριτσιού τραυματίστηκε σοβαρά λόγω της στέρησης οξυγόνου και τελικά πέθανε.
Σύνθεση μικροσωματίδιου
Τα μικροσωματίδια που χρησιμοποιούνται αποτελούνται από αέριο οξυγόνο ενθυλακωμένα σε ένα στρώμα λιπιδίων.Τα λιπίδια είναι φυσικά μόρια που μπορεί να αποθηκεύσουν ενέργεια και αποτελούν τμήμα της κυτταρικής μεμβράνης, μπορούν να είναι κατασκευασμένα από πολλά πράγματα όπως λίπος, βιταμίνες, φωσφολιπίδια, και στην περίπτωση αυτή το λίπος είναι το λιπίδιο που αποθηκεύει το οξυγόνο.
Αυτά τα μικροσωματίδια είναι 2-4 μικρόμετρα σε μήκος και μεταφέουν περίπου τρεις έως τέσσερις φορές την περιεκτικότητα σε οξυγόνο των δικών μας ερυθρών αιμοσφαιρίων Στο παρελθόν, οι ερευνητές είχαν συσκολία να οξυγονώσουν το αίμα χωρίς να προκληθεί εμβολισμός από αέρια. Αυτό σήμαινε ότι τα μόρια του αερίου κολλουσαν προσπαθώντας να διέλθουν μέσα από τα τριχοειδή αγγεία.Διόρθωσαν το πρόβλημα με τη δημιουργία μικρών παραμορφώσιμων σωματιδίων αντί για άκαμπτες δομές.
Πιθανές μελλοντικές χρήσεις
Ιατρική:
Υπάρχουν οι προφανείς ιατρικές χρήσεις, όπου τα μικροσωματίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποφυγή του θανάτου από περιορισμό της αναπνοής λόγω φλεγμονής των πνευμόνων, πνεύμονες που δεν λειτουργούν κα. Θα ήταν καλό να έχουμε αυτές τις ενέσεις έτοιμες στα νοσοκομεία και ασθενοφόρα για όταν έρθει η ώρα που χρειάζεται.
Στρατιωτικες εφαρμογές:
Μπορείτε να φανταστείτε έναν βατραχάνθρωπο του ναυτικού να μπορεί να παραμείνει στο νερό για 20 λεπτά χωρίς να αναδυθεί? Η σενα βυθιζόμενο σκάφος να πάρετε μία δόση οξυγόνου χωρις να πνιγείτε.Η για χρήση έναντι τοξικών αερίων όταν μια μάσκα προσώπου δεν είναι διαθέσιμη. Ο στρατός θα μπορούσε να βρεί ικανοποιητικό αριθμό χρήσεων για μια τέτοια ιατρική πρόοδο.
Ιδιωτικός τομέας:
Πραγματικά αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο για οτιδήποτε έχει σχέση με τη θάλασσα όπου η δυνατότητα του πνιγμού είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Συνεργεία διάσωσης στη θάλασσα, υποβρύχιοι συγκολλητές μπορούν να το χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση που ο αέρας χαθεί από τον εξοπλισμό τους.
Ο συντάκτης αυτού του άρθρου είναι ο Damien S. Wilhelmi.
ΠΗΓΗ
Μια ομάδα επιστημόνων στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης έχουν εφεύρει αυτό που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά επιτεύγματα των τελευταίων ετών. Έχουν σχεδιάσει ένα μικροσωματιδιο που μπορεί να εγχυθεί στην κυκλοφορία του αίματος ενός ατόμου και μπορεί γρήγορα να οξυγονώνει το αίμα τους. Αυτό λειτουργεί ακόμη και αν η ικανότητα να αναπνέει έχει περιοριστεί, ή έχει αποκοπεί εντελώς.
Το εύρημα αυτό έχει τη δυνατότητα να σώσει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο. Τα μικροσωματίδια μπορούν να κρατήσουν ένα αντικείμενο ζωντανό για μέχρι 30 λεπτά μετά από αναπνευστική ανεπάρκεια. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας ένεσης στις φλέβες των ασθενών. Αφού εγχυθεί, τα μικροσωματίδια μπορούν να οξυγονώνουν το αίμα κοντά σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό έχει αμέτρητες χρήσεις, καθώς επιτρέπει να συνεχίζεται η ζωή, όταν το οξυγόνο είναι απαραίτητο, αλλά δεν είναι διαθέσιμο. Για το ιατρικό προσωπικό, αυτός είναι αρκετός χρόνος για να αποφευχθεί ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής ή μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλο όταν το οξυγόνο περιορίζεται ή διακόπτεται σε ασθενείς.
Ο Δρ John Kheir, ο οποίος ξεκίνησε την πρώτη μελέτη, εργάζεται στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης του Τμήματος Καρδιολογίας. Του ήρθε η έμπνευση γιαυτο το φάρμακο το 2006, όταν είχε ένα κορίτσακι προς θεραπεία στη Εντατικήέπασχε από βαρειάς μορφής πνευμονία. Εκείνη την εποχή, η κοπέλα δεν είχε σωλήνα αναπνοής, όταν τη ίδια στιγμή υπέφερε από πνευμονική αιμορραγία. Αυτό σημαίνει ότι οι πνεύμονες της είχαν αρχίσει να γεμίζουν με αίμα, και που τελικά οδήγησε σε καρδιακή ανακοπή. Οι γιατροί χρειάστηκαν περίπου 25 λεπτά για να αφαιρέσουν αρκετό αίμα από τους πνεύμονες της για να μπορέσει να αναπνεύσει.. Ο εγκέφαλος του κοριτσιού τραυματίστηκε σοβαρά λόγω της στέρησης οξυγόνου και τελικά πέθανε.
Σύνθεση μικροσωματίδιου
Τα μικροσωματίδια που χρησιμοποιούνται αποτελούνται από αέριο οξυγόνο ενθυλακωμένα σε ένα στρώμα λιπιδίων.Τα λιπίδια είναι φυσικά μόρια που μπορεί να αποθηκεύσουν ενέργεια και αποτελούν τμήμα της κυτταρικής μεμβράνης, μπορούν να είναι κατασκευασμένα από πολλά πράγματα όπως λίπος, βιταμίνες, φωσφολιπίδια, και στην περίπτωση αυτή το λίπος είναι το λιπίδιο που αποθηκεύει το οξυγόνο.
Αυτά τα μικροσωματίδια είναι 2-4 μικρόμετρα σε μήκος και μεταφέουν περίπου τρεις έως τέσσερις φορές την περιεκτικότητα σε οξυγόνο των δικών μας ερυθρών αιμοσφαιρίων Στο παρελθόν, οι ερευνητές είχαν συσκολία να οξυγονώσουν το αίμα χωρίς να προκληθεί εμβολισμός από αέρια. Αυτό σήμαινε ότι τα μόρια του αερίου κολλουσαν προσπαθώντας να διέλθουν μέσα από τα τριχοειδή αγγεία.Διόρθωσαν το πρόβλημα με τη δημιουργία μικρών παραμορφώσιμων σωματιδίων αντί για άκαμπτες δομές.
Πιθανές μελλοντικές χρήσεις
Ιατρική:
Υπάρχουν οι προφανείς ιατρικές χρήσεις, όπου τα μικροσωματίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποφυγή του θανάτου από περιορισμό της αναπνοής λόγω φλεγμονής των πνευμόνων, πνεύμονες που δεν λειτουργούν κα. Θα ήταν καλό να έχουμε αυτές τις ενέσεις έτοιμες στα νοσοκομεία και ασθενοφόρα για όταν έρθει η ώρα που χρειάζεται.
Στρατιωτικες εφαρμογές:
Μπορείτε να φανταστείτε έναν βατραχάνθρωπο του ναυτικού να μπορεί να παραμείνει στο νερό για 20 λεπτά χωρίς να αναδυθεί? Η σενα βυθιζόμενο σκάφος να πάρετε μία δόση οξυγόνου χωρις να πνιγείτε.Η για χρήση έναντι τοξικών αερίων όταν μια μάσκα προσώπου δεν είναι διαθέσιμη. Ο στρατός θα μπορούσε να βρεί ικανοποιητικό αριθμό χρήσεων για μια τέτοια ιατρική πρόοδο.
Ιδιωτικός τομέας:
Πραγματικά αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο για οτιδήποτε έχει σχέση με τη θάλασσα όπου η δυνατότητα του πνιγμού είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Συνεργεία διάσωσης στη θάλασσα, υποβρύχιοι συγκολλητές μπορούν να το χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση που ο αέρας χαθεί από τον εξοπλισμό τους.
Ο συντάκτης αυτού του άρθρου είναι ο Damien S. Wilhelmi.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου