Ο William Davis στο βιβλίο του
Wheat Belly ( Η κοιλίτσα του σταριού)
αναφέρει διεξοδικά τον τρόπο με τον οποίο το σημερινό σιτάρι [1] επιδρά στην υγεία μας.
Μια περίληψη του βιβλίου.
Το σιτάρι έχει τη μεγαλύτερη κατανάλωση δημητριακών στη γη και αποτελεί το 20% των θερμίδων που καταναλώνουμε.Το σιτάρι σήμερα δεν είναι το ίδιο σιτάρι των προγόνων μας. Έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία 60 χρόνια υπό την επίδραση των αγρονομιστών.
Οι γενετικές αλλαγές προκαλούνται για την αύξηση της απόδοσης ανά στρέμμα.
Κατά τη διάρκεια του 19ου και έως τις αρχές του 20 ου αιώνα, όπως και στους προηγούμενους αιώνες, το σιτάρι είχε αλλάξει ελάχιστα.
Το Σιτάρι έχει υποστεί μια δραστική μεταμόρφωση είναι σχεδόν αγνώριστο, σε σύγκριση με το αρχικό, και όμως καλείται με το ίδιο όνομα: σιτάρι.
Μικρές αλλαγές στην δομή των πρωτεΐνών του σταριού, μπορεί να σημάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μία καταστροφική ανοσολογική αντίδραση στις πρωτεΐνες του σιταριού .
Το Σιτάρι έχει τροποποιηθεί από τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό που τα σύγχρονα στελέχη του είναι αδύνατον να επιβιώσουν χωρίς ανθρώπινη υποστήριξη.
Καμμία δοκιμή ασφάλειας δεν έχει διεξαχθεί στα νέα γενετικά στελέχη που έχουν δημιουργηθεί. Η πρόθεση ήταν η προσπάθεια για την αύξηση της απόδοσης, και τα προϊόντα αυτά έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά των τροφίμων χωρίς ανθρώπινη ανησυχία για την ασφάλεια που είναι μέρος της εξίσωσης.Οι Πρωτεΐνες της γλουτένης του σιταριού υφίστανται σημαντική διαρθρωτική αλλαγή με τον υβριδισμό.
