Ένα βαγόνι γεμάτο νεκρούς και «Η ανευθυνότητα του πλήθους». Το πείραμα των Ντάρλεϊ και Λατανέ.

Μια αληθινή ιστορία στο μετρό της Αθήνας από το  mpananas και η εξήγηση του από το Γελωτοποιό

Ένα βαγόνι γεμάτο νεκρούς

Άνοιξα τα μάτια λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Αυτό συμβαίνει τις μέρες του άγχους. Πρώτη σκέψη της ημέρας ‘δεν έχω πληρώσει τη δεη’. Γαμώ τη δεή η επόμενη σκέψη. Το αντίδοτο του άγχους κοιμάται δίπλα μου. Ευτυχώς. Μέχρι να φτάσω στο μετρό η δεη έχει γίνει μια δουλειά που θα ταχτοποιήσω αύριο.
Μπαίνω στο μετρό. Αλλάζω γραμμή στο σύνταγμα και μπαίνω στο βαγόνι που με οδηγεί στον τελικό προορισμό. Μόλις που πρόλαβα να βρω τη γωνιά μου και να βγάλω το βιβλίο, μια σπαρακτική φωνή από δίπλα επαναλαμβάνει ‘Δε μπορώ να πάρω ανάσα’, ΄Χάνομαι’. Είναι μια γυναίκα γύρω στα 40 με τα ρούχα της δουλειάς. Έχει ιδρώσει, το βλέμμα της φανερώνει απελπισία, δε μπορεί να πάρει ανάσα. Παθαίνει έμφραγμα, κρίση πανικού, τι συμβαίνει; Οι διπλανοί της δεν την κοιτάνε καν. Την πλησιάζω. Δεν κουνιέται κανείς.
Μόνο εγώ την ακούω ρε; Τι γίνεται;
Στη διαδρομή μέχρι την επόμενη στάση, φωνάζει σπαρακτικά πως δεν έχει ανάσα. Κουνάει τα χέρια της για να κάνει αέρα στο πρόσωπο της. Σηκώνεται όρθια, το σώμα της έχει μια κλίση προς τα πάνω σαν να προσπαθεί να βγει πάνω από όλους μας για να αναπνεύσει.
Δε νιώθετε ρε σείς την απελπισία της;
Η οδηγός του μετρό έρχεται στο βαγόνι μας και με πολύ αυστηρό ύφος της λέει ‘ Σας παρακαλώ κυρία μου περάστε έξω’. Δε μπορώ να καταλάβω τι γίνεται, γιατί της μιλάει έτσι, τι έκανε λάθος; Τη βοηθάω να βγει έξω. Την ώρα που βγαίνει φωνάζει ‘είχε σταματήσει για χρόνια. Με έχει πιάσει κρίση πανικού. Χάνομαι’. Ζητάει απελπισμένα ένα μπουκάλι νερό. Το ξέρω ότι δεν έχω στην τσάντα αλλά κοιτάω. Δε ξέρω τι να κάνω. Ένα μπουκάλι νερό ρε σεις. Ο χρόνος έχει παγώσει στην αποβάθρα. Στην απόλυτη ησυχία μια γυναίκα φωνάζει την απελπισία της. Δε μπορεί να αναπνεύσει. Την ακούτε;
Γιατί κοιτάτε όλοι έτσι; Τι έχετε πάθει ρε; Τι σας συμβαίνει;
Ένας ζωντανός ανάμεσα τους της ρίχνει ένα μπουκάλι νερό στα μαλλιά, μια άλλη ζωντανή της δίνει οδηγίες για βαθιές ανάσες. Συνέρχεται. Ηρεμεί. Η ανάσα της κοπάζει, αλλάζει το βλέμμα της. Ζητάει συγνώμη.
Σας ζητάει συγνώμη ρε.
Πλησιάζει το βαγόνι, κάνει να ξαναμπεί. Δυο γυναίκες γύρω στα 60 δεν την αφήνουν.

ΣΤΡΕΨΗ–TORSION

Στρέψη:
Το κλειδί για τη Θεωρία των Πάντων



Μια σύντομη επισκόπηση της στρέψης: Το κλειδί για μια θεωρία των πάντων, συμπεριλαμβανομένης της Συνείδησης;
Πνευματικά δικαιώματα © Brendan D. Murphy, Μάρτιος, 2012

Κάνοντας ένα στρίψιμο στα πράγματα
Η πρώτη έρευνα γενικά πιστώνεται με την ανακάλυψη αυτής της «πέμπτης δύναμης" – τη στρέψη – από τα τέλη του 1800 στον Ρωσο καθηγητή Ν.P. Myshkin.[ 1]

 Ο  συνάδελφος του Αϊνστάιν  Δρ Eli Cartan ονομάζει πρώτη φορά αυτή τη δύναμη "στρέψη" το 1913 σε σχέση με τη περιστροφική κίνηση του χωροχρονικού ιστού. Στη δεκαετία του 1950 ο πρωτοπορος Ρώσος επιστήμονας Δρ ΝΑ Kozyrev (1908-1983) απέδειξε οριστικά την ύπαρξη αυτής της ενέργειας , αποδεικνύοντας ότι, όπως και ο χρόνος, ρέει σε μία ιερή γεωμετρική σπείρα ,[ 2] όπως λεπτομερώς περιέγραψα στο The Grand Illusion (TGI).
    Οι Ρώσοι επιστήμονες εγραψαν περίπου 10.000 μελέτες για το θέμα αυτό στη δεκαετία του 1990 και μόνο.Η στρέψη σημαίνει ουσιαστικά «στρίψιμο» ή «σπειροειδή μορφή». Έτσι, εμφανίζεται η ενέργεια των κυμάτων στρέψης, καθώς διαδίδονται μέσα στο χώρο - και έτσι εμφανίζεται η δράση των στατικών πεδίων στρέψης. Τα στρεπτικά πεδία δημιουργούνται από περιδίνηση(spin) και / ή από την στροφορμή. Οποιοδήποτε αντικείμενο ή σωματίδιο που περιστρέφεται, παράγει κύματα στρέψης και διαθέτει το δικό του μοναδικό στρεπτικό πεδίο. Σύμφωνα με ορισμένους,τα κύματα στρέψης είναι ο χαμένος κρίκος στην αναζήτηση για μια τελική "θεωρία των πάντων ( theory of everything (TOE))," μια ενοποιημένη θεωρία πεδίου, (grand unified theory (GOT)) (μεγάλη ενοποιημένη θεωρία). Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την καθιερωμένη έννοια τoυ κβαντικoύ κύματος  ως έχει στην φυσική θεωρία.

      Εφόσον τα πεδία στρέψης επηρεάζουν τα πεδία περιδίνησης(spin), to πεδίο στρέψης ενός αντικειμένου μπορεί να αλλάξει από την επιρροή ή την εφαρμογή ενός εξωτερικού πεδίου στρέψης. "Ως αποτέλεσμα αυτής της επιρροής, η νέα διαμόρφωση του πεδίου στρέψης θα επανακαθοριστεί σε ένα πεδίο μεταστατικό (ως πολωμένο πεδίο ) και θα παραμείνει ανέπαφο ακόμη και μετά την μετακίνηση της πηγής σε άλλη περιοχή του χώρου. Έτσι τα πεδία στρέψης ορισμένης χωροταξικής διάταξης μπορεί να «καταγραφούν» σε οποιοδήποτε φυσικό ή βιολογικό αντικείμενο. " [3]

Η συνειδητοποίηση των μοναδικών ιδιοτήτων των στρεπτικών πεδίων άμεσα οδηγεί σε  συνδέσεις με διάφορα Ψi ή παραψυχολογικά φαινόμενα (όπως η "φόρτιση "ενός αντικειμένου με πρόθεση, ή η πληροφοριακή εγγραφή γεγονότων σε « αδρανή υλικά », ώστε να μπορεί αργότερα να " διαβαστεί "από ψυχομέτρη).

Kozyrev, Χρόνος και Στρέψη

Ο Δρ Kozyrev ανακάλυψε ότι οι ανθρώπινες σκέψεις και τα συναισθήματα δημιουργούν κύματα στρέψης. Η ανακάλυψη αυτή ανοίγει το δρόμο για μια "φυσική" κατανόηση της συνείδησης, και ένα πολύ πιο πλήρες μοντέλο της πραγματικότητας. Ο Kozyrev ήταν σε θέση να μετρήσει φυσικές συνέπειες που προκλήθηκαν από  ξαφνικές ψυχολογικές αλλαγές (συμπεριλαμβανομένης και της δικής του), αποδεικνύοντας ότι η συνείδηση σχετίζεται με τις δονήσεις μέσα σε ένα υγρό που μοιάζει με «αιθερικό» μέσο.[4]
 Με τα έξυπνα πειράματα του. εντόπισε λεπτές αλλαγές σε συστήματα, που μιμούνταν ψυχοκίνηση  χρησιμοποιώντας μια άγνωστη μορφή  δύσκολο-ανιχνευόμενης χρονο-ενέργειας,που πίστευε-και το οποίο επεσήμανε ,την ύπαρξη όλων  ενωμένων σε ένα ενιαίο χώρο, που συνδέει όλα τα πράγματα σε πραγματικό χρόνο (διευκολύνοντας έτσι τη μη-τοπικότητα ή "τη δράση από απόσταση" ).

Η ΜΑΪΜΟΥΔΟΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ

Η Μαϊμουδόσφαιρα : από τον David Wong

 
Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!
Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ....ανακοινώσει το φοβερό νέο!
Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:"Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα".
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Και το βόδι απάντησε:"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!"
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη.
Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι... Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες…
Έτσι ο αγρότης «έσφαξε την κότα» για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.
Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να «σφάξει το γουρούνι».
Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλίτωσε! Πέθανε! Στην κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να «σφάξει το βόδι».
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν'-έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη...

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ: