ΤΗΛΕΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Nέος τύπος της Διεμπλοκης επιτρέπει “ Τηλεμεταφορά στο Χρόνο” λένε Φυσικοι

Η συμβατική διεμπλοκη συνδεει σωματίδια στο χώρο.Τώρα οι φυσικοί λένε ότι ένα παρόμοιο φαινόμενο συνδέει τα σωματίδια στο χρόνο. Η διεμπλοκή είναι το παράξενο κβαντικό φαινόμενο στο οποίο δύο ή περισσότερα σωματίδια συνδέονται τόσο βαθειά σαν να μοιράζονται την ίδια ύπαρξη. Αυτό οδηγεί σε κάποιες αντιφατικες επιπτώσεις, ιδίως, όταν δύο πεπλεγμένα σωματίδια διαχωριζονται. Όταν συμβαίνει αυτό, μια μέτρηση στο ένα επηρεάζει άμεσα τό άλλο, ανεξάρτητα από την απόσταση μεταξύ τους. Αυτή η "στοιιχειωμένη-δράση-από-απόσταση» έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη φύση της πραγματικότητας, αλλά μια σαφή κατανόηση αυτου του φαινομένου εξακολουθεί να διαφεύγει από τους φυσικούς. Σήμερα, έχουμε κάτι άλλο πάνω στο παζλ.Οι Jay Olson και Timothy Ralph στο Πανεπιστήμιο του Queensland της Αυστραλίας λένε ότι έχουμε ανακαλύψει ένα νέο είδος διεμπλοκής που εκτείνεται όχι, μέσα στο χώρο, αλλά μέσα στο χρόνο. Αρχίζουν με τη σκέψη για ένα απλοποιημένο σύμπαν που αποτελείται από μια διάσταση του χώρου και μία του χρόνου. Είναι εύκολο να σχεδιάσετε αυτό το σύμπαν σε ένα επίπεδο με το x-άξονα που αντιστοιχεί σε μια χωρική διάσταση και τον άξονα y που αντιστοιχεί στο χρόνο. Εάν φανταστείτε το παρόν, ως την αρχή των συντεταγμένων του σχήματος, τότε το μέλλον (δηλαδή ο χώρος που μπορείτε να φτάσετε με υπο-φωτονικές ταχύτητες) αποτελεί μια σφήνα που είναι συμμετρική για τον άξονα y. Το παρελθόν σας (δηλαδή το διάστημα που θα μπορούσαν να έχουν φτάσει από την υπο-φωτονικές ταχύτητες) είναι ένα είδωλο αυτής της σφήνας που αντανακλάται στο x-άξονα. Όταν δύο σωματίδια είναι παρόντα, που βρίσκονται στο x-άξονα, οι σφήνες τους θα επικαλύπτονται στο μέλλον και στο παρελθόν. Αυτό έχει μια απλή εξήγηση: αυτά τα σωματίδια θα μπορούσαν να έχουν αντιδράσει στο παρελθόν και θα μπορούσαν να το πράξουν εκ νέου στο μέλλον, αλλά μόνο στις περιοχές της επικάλυψης. Οι συμβατικές διεμπλοκές κόβουν κατά μηκος κυριολεκτικά αυτο τον κόσμο. Δρουν κατά μήκος του άξονα x,συνδέοντας τα σωματίδια άμεσα στο χρόνο και κατά παράβαση των ορίων σε αυτές τις σφήνες. Το τι οι Olson και Ralph δείχνουν είναι ότι η διεμπλοκή μπορεί εξίσου εύκολα να εργαστεί και κατά μήκος του άξονα y επίσης. Με άλλα λόγια, η διεμπλοκή είναι τόσο βαθιά μπλεγμένη στο σύμπαν που μια μέτρηση κατά το παρελθόν έχει μια αυτόματη επιρροή στο μέλλον. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν μια αυταπόδεικτη αλήθεια. Ετσι δεν λειτουργεί ο κόσμος ακουω να λέτε. Αλλά αυτό δεν είναι συνήθως μεταξύ αιτίας και αποτέλεσματος? Υπάρχουν μερικές ενδιαφέρουσες αποχρώσεις σε αυτό το φαινόμενο. Για να δείτε πώς, φανταστείτε ένα πείραμα που οι Ralph και Olson περιγράφουν με τον οποίο ένα qubit(κβαντικο bit) αποστέλλεται στο μέλλον. Η ιδέα είναι ότι ένας ανιχνευτής λειτουργεί με ένα qubit και στη συνέχεια, δημιουργεί ένα κλασικό μήνυμα που περιγράφει πώς αυτό το σωματίδιο μπορεί να ανιχνευθεί. Στη συνέχεια, κάποια στιγμή στο μέλλον, ένας άλλος ανιχνευτής στην ίδια θέση στο διάστημα, λαμβάνει το μήνυμα αυτό και εκτελεί τις απαιτούμενες μετρήσεις, με αποτέλεσμα την ανασυγκρότηση του qubit. Αλλά υπάρχει μία διαστροφή( twist).Οι Olson και Ralph δείχνουν ότι η ανίχνευση του qubit στο μέλλον πρέπει να είναι συμμετρική ως προς τον χρόνο δημιουργία της στο παρελθόν. "Αν ο ανιχνευτής του παρελθοντος ήταν ενεργός στις 12 παρα τεταρτο, τότε ο ανιχνευτής στο μέλλον θα πρέπει να περιμένει να γίνει ενεργος στις 12 και τεταρτο ωστε να επιτευχθεί η διεμπλοκή, λένε. Για το λόγο αυτό, καλούν τη διαδικασία αυτή "τηλεμεταφορά στο χρόνο". Αλλά πώς αυτό είναι διαφορετικό από τη συνήθη ύπαρξη; Αλλωστε, είμαστε όλοι ταξιδιώτες του χρόνου, κινούμενοι προς το μέλλον με τον ίδιο ρυθμό. Ποιο είναι το ιδιαίτερο στη διαδρομή των Olson και Ralph; Η απάντηση είναι ότι η τηλεμεταφορά των Olson και Ralph παρέχει ένα κόψιμο δρόμου προς το μέλλον. Αυτό που λένε είναι ότι είναι δυνατό να ταξιδέψουμε στο μέλλον χωρίς να είμαστε παρόντες στον ενδιάμεσο χρόνο. Αυτό είναι ένα συναρπαστικό σενάριο που εγείρει πολλά ερωτήματα αμέσως. Ένα από τα πρώτα που έρχεται στο μυαλό είναι τι πλεονέκτημα θα μπορούσε να παίρναμε από αυτή τη διαδικασία. Μήπως αυτό είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να κάνει τα βραχύβια σωματίδια να ζουν περισσότερο με τηλεμεταφορά τους στο μέλλον; Αυτό δεν είναι σαφές. Ούτε είναι σαφές πώς ακριβώς ένα τέτοιο πείραμα θα μπορούσε να γίνει. Προφανώς, δεν θα ήταν πολύ διαφορετικό από το είδος της τηλεμεταφοράς που γίνεται σε εργαστήρια σε όλο τον κόσμο σήμερα, ως θέμα ρουτίνας (στην πραγματικότητα οι Olson και Ralph λένε ότι οι χρονικές διεμπλοκές είναι ανταλλάξιμες με τις χωρικές διεμπλοκες). Αυτό σημαίνει ότι είναι μόνο θέμα χρόνου πριν κάποιος το προσπαθήσει. Θα το παρακολουθούμε! Ref: arxiv.org/abs/1101.2565 : Extraction Of Timelike Entanglement From The Quantum Vacuum

Μετάφραση ΕΠΙΣΤΗΜΙ απο εδω:http://www.technologyreview.com/blog/arxiv/26270/ Περισσότερα για τη διεμπλοκή εδώ:  Κβαντική λειτουργία του εγκεφάλου ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ : Η διεμπλοκή ή συσχετισμός είναι η μετάφραση του entanglement. Σαν όρος διεμπλοκή ή συσχετισμός μπορεί νάναι απόδοση ακριβής του αγγλικού όρου αλλά απέχει της εννοιας.Θα προτιμούσα μια απόδοση όπως διδυμοποίηση.Οπως οι δίδυμοι ενεργούν με τον ιδιο τρόπο όσο μακριά και αν βρίσκονται το ίδιο συμβαίνει και με τα σωματίδια στη κατασταση entanglement. qu-bit: Κβαντικό bit Κβαντικό δηφίο.Εδώ θα πρότεινα σαν απόδοση το Ιανομορφικό.Η κβαντική κατάσταση είναι σαν τον Ιανό το θεό με τα δύο πρόσωπα.To bit χαρακτηρίζει το ένα ή το άλλο πρόσωπο. Το παραπάνω άρθρο ταιριάζει απόλυτα στην ερμηνεία ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί κβαντικά (Θα έλεγα ότι εξηγεί πλήρως γιατί βλεπουμε στα όνειρα το μέλλον ή την αισθηση ότι έχουμε ξαναζήσει μια κατάσταση).Μεγάλη έρευνα πάνω στη κβαντική λειτουργία του εγκεφάλου κάνει ο Καθ.Δημ. Νανόπουλος